| Periode van: | juli – september 1998 |
| Auto: | Citroën BX 1.9 TZD Turbo (XZ-88-LV) |
| Caravan: | Hobby Classic Light 400 TM |
| Door de volgende landen gereden: | Nederland, België, Luxemburg, Frankrijk en Spanje |
| Door ons bezochte camping: | Camping Maite – L’Escala Camping de Lyon in Lyon Parkeerplaats bij hotel in Metz |
Donderdag 2 juli 1998
We hebben al een paar weken geleden gepland om naar Spanje op vakantie te gaan, maar vanaf nu is eigenlijk steeds definitiever geworden dat we daar naar toe gaan. Volgende week beginnen al een beetje de caravan schoon te maken en dan die week erop gaan we de caravan inpakken.
Dinsdag 14 juli 1998
Gisteren en vandaag heb ik de caravan schoon gemaakt en opgeruimd zodat we de caravan in kunnen pakken.
Dinsdag 21 juli 1998
Deze week zijn we begonnen met inpakken, het is een hele klus want we moeten behoorlijk wat meenemen, maar als het goed is komt het goed. Er hoeft eigenlijk niet zo gek veel meer in, het is nu voornamelijk kleding.
In Spanje en voornamelijk in Catalonië woeden grote bosbranden die al zo’n 300 hectare vernietigd heeft.
Zaterdag 25 juli 1998
Vandaag hebben we een hele ruk gedaan. We zijn vanmorgen om half 7 vertrokken en nu is het 10 uur ‘s avonds. We hebben zo’n 900 kilometer gereden. Nu staan we net voorbij Lyon.
Maandag 27 juli 1998
Gisteren om ± 17.30u zijn we op camping de Maite aangekomen. We staan op een hele mooie plaats. Het rijden is gelukkig allemaal vlot en goed gegaan. We hebben bijna geen files gehad. Op de camping staan we op pad nummer 27, en op plaats nummer 166.
Maandag 31 augustus 1998
In deze 4 weken hebben we ongelooflijk veel meegemaakt. Want pa is hard ziek geweest en heeft zelfs in Figueras in het ziekenhuis gelegen.
Op zondag 8 augustus is het eigenlijk allemaal begonnen, pa die voelde z’n eigen niet echt lekker en kreeg het koud, ging steeds meer in de caravan liggen. Die dinsdag zijn we maar naar de dokter in Riells gegaan, die zei dat tie Angina (keelontsteking) had.
Dus pa heeft daar medicijnen voor gehad. Paar dagen verder ging de koorts maar niet weg en hij ging steeds meer overgeven en braken. Vrijdags zijn we weer naar de dokter geweest en die zei dat het zware angina is en dat hij toch te lichte medicijnen had, dus nog zwaardere medicijnen. Toen ging het nog niet over. Het werd zelfs nog erger.
Die zondag werd het rampzalig. Hij ging steeds meer wartaal doen, ijlen door de hoge koorts, want hij had over de 40 graden koorts, en ging steeds moeilijker lopen door slapte.
We ma, Henri en ik(John), zaten ‘s avonds te barbecuen toen we het niet meer hielden, zijn Henri en ik naar Han en Jelma gegaan met tranen in onze ogen, deze mensen heeft Henri leren kennen op de camping en hebben Henri’s verhaal al eerder gehoord. Die zagen het al, dit gaat niet goed en stapten gelijk op en gingen gelijk met ons mee naar pa en ma, ma begon ook gelijk te huilen toen Han, Jelma, Henri en ik kwamen met de bus van Han.
Ma, pa, Han en ik zijn gelijk met zeer hoge spoed naar een andere dokter gegaan in L’Escala. Henri en Jelma zijn bij de caravan gebleven voor onze hond Casper, en hebben de vaat ondertussen gedaan.
Toen we bij de dokter aankwamen en de dokter heeft pa een beetje onderzocht bleek dat tie geen Angina had! Maar een verbrandde slokdarm! Pa moest acuut stoppen met de medicijnen tegen Angina.
De dagen daarna ging nog steeds niet vooruit met pa, hij werd eigenlijk steeds beroerder, wij (ma en ik) zijn maandag aan het bellen gegaan naar de ANWB en eerst zijn we door onweer en harde regen naar L’Escala gelopen naar de dokter voor een medisch rapport want mobiele telefoon hadden we nog niet en moesten in die tijd een telefooncel of telefooncentrale opzoeken. Die dokter was er niet, maar we kregen haar telefoonnummer. Daarna zijn we weer terug gelopen naar de telefooncentrale waar we de ANWB weer terug gebeld hebben, die nu om meerdere gegevens vroeg.
Dinsdag zijn we verder aan het onderhandelen geweest over het medisch rapport en de ANWB. Woensdagochtend zou de ANWB weer terug bellen naar de receptie van de camping, maar hebben dat niet gedaan (voor het vervoer naar het ziekenhuis in Figueras met een taxi die de ANWB zou bestellen!) ‘s avonds werd Han het zo zat dat die de ANWB zelf heeft gebeld en die heeft een gratis nummer gekregen (90012216) en heeft zo afgesproken dat we zelf naar het ziekenhuis moesten, en moesten bellen als we er waren.
Woensdagavond 19 augustus was echt een vreselijke avond. Z’n bloed, longen en lever waren niet goed en moest zelfs blijven met een zuurstofkapje op z’n mond, omdat tie het ook steeds benauwder kreeg natuurlijk door de dubbele longontsteking, en door verkeerd medicijngebruik.
Daar bleek dat tie een dubbele longontsteking had en eigenlijk heel veel geluk heeft gehad, het had geen dagen langer moeten duren dat tie naar het ziekenhuis was gegaan, anders had het slecht af kunnen lopen!
Toen pa eenmaal in het ziekenhuis de goede medicatie kreeg, ging het elke dag met sprongen vooruit.
Hij ging steeds beter lopen en het praten ging ook steeds beter doordat ook de koorts zakte en wegging.
Dinsdag 25 augustus mocht pa gelukkig uit het ziekenhuis ontslagen worden. Hij kon gelukkig bij de caravan opknappen. Maar we kregen te horen dat we zelf naar huis moesten gaan.
Woensdag was er voor ons telefoon bij de receptie van de ANWB dat ze ervoor gezorgd hebben dat er een chauffeur zou komen en die ons naar huis zou brengen. Dus we hebben een weekje moeten wachten wat wel met pijn en moeite ging, we verveelden ons stierlijk, maar inmiddels is de chauffeur gearriveerd en zit nu in een hotel in L’Escala en zal ons vanaf morgen in Almkerk brengen. Dus morgen kunnen we vertrekken.
Hij probeert morgenavond in Lyon uit te komen en zoekt daar een camping op en zelf zoekt hij een hotelletje voor zichzelf op. Dus morgenochtend vertrekken we gelukkig om ±9.00u vanaf camping Maite. Om 8.30u moeten we de chauffeur ophalen bij z’n hotel.
Woensdag 2 september 1998
Het is kwart over 7 ‘s morgens, we hebben gisteren een hele rit achter de rug, de chauffeur (Alexander) kan gelukkig heel goed rijden met de caravan en auto. Gisteravond is Alexander nog eventjes geweest op de camping in Lyon waar we overnacht hebben. We hebben gezellig met z’n vijven zitten praten over z’n beroep en over z’n Joegoslavische vrouw. Vandaag gaan we weer verder rijden, hopelijk tot Arlon net over de grens van België.
We hebben uiteindelijk op een parkeerplaats van een hotel in Metz overnacht en zijn op donderdag 3 september om ±15.30u thuis aangekomen, waar ons veel leuke dingen te wachten stond zoals vele kaarten van medeleven en bloemen van tantes en ooms.
Geplaatst: 24-6-2012
Laatste wijziging: 16-9-2022
